หยุด! หัวเราะความฝันของคนอื่น

คุณเคยได้ยินคำพูดเหล่านี้บ้างไหม “ฝันไกลไปรึเปล่า” “เกินตัวไปไหม” “จะทำได้เหรอ” และอีกหลายๆ คำถาม ซึ่งมักจะมาพร้อมกับเสียงหัวเราะชอบใจของใครบางคน

ออกจะโบราณหน่อยๆ กับคำพูดเหล่านี้ แต่ยังคงมีให้เห็นเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน แต่ในเมื่อทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันในด้านต่างๆ รวมถึงการมีความฝัน แล้วทำไมต้องเอาความคิดของตัวเองมาตัดสินความฝันของคนอื่น และมาทำร้ายจิตใจกันด้วยคำพูดเหล่านี้

ทุกคนเกิดมาล้วนแล้วแต่มีความฝันเป็นของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น แน่นอนว่าอาจมีทั้งเหมือนกันหรือต่างกันออกไป บางคนมีความฝันที่อยากจะทำเพื่อตัวเอง บางคนมีความฝันที่อยากจะทำเพื่อครอบครัว หรือบางคนมีความฝันที่อยากจะทำเพื่อส่วนรวม แต่ถ้าหากวันใดวันหนึ่งความฝันเหล่านั้นถูกลดทอนด้วยคำพูดที่ถือเป็นการไม่ให้เกียรติ มันอาจทำให้คนคนหนึ่งรู้สึกท้อแท้หรือหมดกำลังใจที่จะสู้ต่อเลยก็เป็นได้
การหัวเราะความฝันของคนอื่นจึงเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง เพราะเราไม่รู้หรอกว่ากว่าที่คนคนหนึ่งกล้าที่จะพูดหรือทำอะไรบางอย่างที่เป็นทั้งชีวิตของเขานั้น เขามีความพยายามมากแค่ไหน ต้องรวบรวมกำลังกายกำลังใจมากมายเท่าไหร่กว่าที่จะมาถึงจุดจุดหนึ่งได้

บางคนอาจจะไม่ได้แบกแค่ความฝันของตัวเองเพียงอย่างเดียว แต่อาจแบกความหวังความฝันของคนในครอบครัวไว้ด้วย หากได้รับคำพูดที่บั่นทอนจิตใจเช่นนี้ ฝันอันสวยงามที่ก่อร่างสร้างไว้อาจจะพังทลายลงในพริบตาก็เป็นได้

สำหรับบทความนี้จึงขอยกตัวอย่างบางตอนจากภาพยนตร์เรื่อง Zootopia เพื่อเป็นกำลังใจเล็กๆ มอบให้สำหรับทุกคนที่มีความฝัน

จากคำพูดของกีเดียนเกรย์ที่ว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า ตำรวจต่าย เป็นความฝันที่โง่ที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมาเลย” จากคำพูดนี้เป็นการไม่ให้เกียรติในความฝันของจูดี้ในวัยเด็กที่อยากจะเป็นตำรวจ และออกจะเป็นการพูดเพื่อลดทอนความสามารถของเธอเกินไป แต่ในเรื่องนี้จูดี้ได้พิสูจน์ให้เห็นว่า ถึงแม้เธอจะเป็นกระต่ายผอมบางร่างเล็กในสายตาของสัตว์ชนิดอื่น ที่มองว่ายังไงเธอก็ไม่สามารถเป็นตำรวจได้ แต่เธอกลับลบทุกคำครหาและเสียงหัวเราะเยาะนั้นโดยการเป็นตำรวจกระต่ายตัวแรกของเมืองซูโทเปียได้สำเร็จ

แม้จูดี้จะถูกมองว่าเป็นสัตว์ที่อ่อนแอ แต่เธอได้แสดงให้เห็นว่า ไม่ว่าจะเป็นคำพูด การกระทำ หรือเสียงหัวเราะ ก็ไม่อาจหยุดยั้งความฝันของเธอได้ และถึงแม้ว่าในภาพยนตร์เรื่องนี้เธอจะสามารถก้าวข้ามอุปสรรคเหล่านั้นมาได้อย่างแข็งแกร่ง แต่ยังไงก็ขอยืนยันคำเดิมที่ว่า

“ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่ควรที่จะไปดูถูกหรือหัวเราะความฝันใคร คงไม่มีคำพูดไหนที่จะสามารถตัดสินคนอื่นว่าทำอะไรเกินตัว และไม่ว่าใครก็ไม่สมควรที่จะได้รับมันทั้งนั้น แต่คนที่เกินตัวและเกินไปคือคนที่กล้าเอาความคิดของตัวเองมาตัดสินความฝันของคนอื่น นั่นแหละที่เรียกว่าเกินตัวอย่างแท้จริง”

เราขอเป็นกำลังใจให้กับทุกความฝัน ขอจงอย่าย่อท้อ และอย่าละทิ้งความฝันของตัวเองเพียงเพราะคำพูดหรือเสียงหัวเราะของใคร เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้แล้วสักวันต้องเป็นวันของเรา

เรื่อง : จิราพร ภาระพงษ์, อัจฉรารัตน์ เรียนสร้อย