- TH | EN
- วันอาทิตย์ที่ 24 เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
- ล็อกอิน / ลงทะเบียน
- ติดต่อสอบถาม
ทุกอาชีพมีคุณค่ามีศักดิ์ศรีเท่าเทียมกัน ไม่มีอาชีพใดๆ ที่ต่ำต่อยหรือไม่มีเกียรติ…
ทุกอาชีพบนโลกใบนี้ต่างก็มีหน้าที่ในการบริหารจัดการและมีความรับผิดชอบในสถานะต่างๆ ที่แตกต่างต่างกันไปในแต่ละบริบทหน้าที่ แต่ก็เกื้อหนุนต่อสภาพแวดล้อมของสังคมความเป็นอยู่ของมนุษย์ทุกคนที่อยู่ในวงจรของสังคมนั้นๆ หรือประเทศนั้นๆ และของโลกใบนี้
หลักเกณฑ์อะไรกันล่ะ? ที่คนอื่นจะนำมาชี้วัดเพื่อสร้างความแตกต่างว่าอาชีพใดดีกว่า สำคัญกว่า และสูงต่ำกว่ากันและกัน ทำไมคนเราจะต้องแบ่งแยกว่าคนกลุ่มต่างๆ ที่ทำอาชีพนั้นๆ สูงส่งน่านับถือและควรยกย่องมากว่าอาชีพกลุ่มอื่นๆ ที่ต้องเป็นรองลงมาต่อกันเป็นทอดๆ แล้วคนเหล่านั้นเขาใช้อะไรมาวัดกันหรือ?
ตำแหน่งงาน เงินเดือน การศึกษา เจ้านาย ลูกน้อง ลูกจ้าง พวกเราทุกคนไม่ใช่มนุษย์เหมือนกันหรอกหรือ เหตุใดจึงนำปัจจัยต่างๆ ที่เป็นแค่นามธรรมภายนอกมาใช้ตัดสินคุณค่าและเกียรติยศของคน และการงานอาชีพต่างๆ เหล่านั้นกันเล่า…
หรือแม้แต่อาชีพต่างๆ ที่มักจะถูกหลงลืมอย่างคนทำความสะอาดและยาม คนที่ช่วยทำให้สถานที่มีสุขอนามัยที่สะอาดและน่าเข้าไปอยู่อาศัยเป็นที่พักพิงหรือใช้สอยต่างๆ หรือยามที่เราเรียกอีกชื่อว่า รปภ. ที่คอยเป็นหูเป็นตาคอยรักษาความปลอดภัยของสถานที่หรือทรัพย์สินต่างๆ ให้กับพวกเรา โดยไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน พวกเขาเหล่านั้นต่างก็ปฏิบัติหน้าที่ของตนด้วยความภาคภูมิใจและสัตย์จริง
แล้วทำไมกับคนบางคนหรือคนบางกลุ่มจึงได้ปฏิบัติต่อพวกเขาเหล่านั้นอย่างไม่เท่าเทียม ไม่ว่าจะเป็นการให้ค่า การดูถูก ไม่ว่าจะทางสีหน้า คำพูด การกระทำหรือพฤติกรรม ราวกับว่าอยู่กันคนละชนชั้นมีการแบ่งแยกทางสถานะและสังคมกับอาชีพอื่นๆ เช่น ข้าราชการ พนักงานออฟฟิศ พนักงานบริษัทต่างๆ หรือถูกกดดันและดูถูกจากผู้ที่มีตำแหน่งสูงกว่าในสถานที่ทำงานเดียวกันเอง เพียงเพราะด้วยข้อจำกัดของสังคมที่ว่าต้องมีตำแหน่งที่สูง มีเงินเดือนเยอะๆ ต้องมีหน้ามีตาทางสังคม และเป็นที่ยอมรับนับถือในสังคมที่ถูกกำหนดกรอบไว้แต่เพียงเท่านั้นหรือที่นำมาตัดสินกัน?
ได้โปรดจำไว้เถอะว่าไม่มีอาชีพไหนๆ ที่ต่ำต้อยและไม่มีคุณค่า มีแต่ผู้คนที่ต่ำต่อยด้อยค่าเท่านั้นที่เที่ยวไปวัดประเมินและตัดสินคุณค่าของอาชีพอื่นๆ
เรื่อง : ทิพยรัตน์ แสวงสาย, ดวงกมล นารีนนท์
