- TH | EN
- วันพุธที่ 15 เดือน พฤษภาคม พ.ศ. 2567
- ล็อกอิน / ลงทะเบียน
- ติดต่อสอบถาม
ที่ใดผู้คนมีเสรีในการพูดและการแสดงออก ที่นั่นจะเกิดการพัฒนาในทุกๆ มิติอย่างมีประสิทธิภาพ
เสรีภาพในการพูด (Freedom of Speech) หรือเสรีภาพในการแสดงออก (Freedom of Expression) ถือเป็นสิทธิมนุษยชนตามกฎหมายและมาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ
นั่นหมายความว่าอย่างไร
หมายความว่าในฐานะประชากรคนหนึ่งในโลก เราสามารถแสดงออกหรือสื่อสารได้ทั้งทางความคิด คำพูด ท่าทาง แม้กระทั่งตัวหนังสือ ลงบนแผ่นกระดาษหรือบนโลกออนไลน์อย่างที่เราเองก็คุ้นเคยและเห็นในปัจจุบัน
สำหรับเสรีภาพในการแสดงออกและการพูดในประเทศไทย ก็ถูกรับรองไว้ในรัฐธรรมนูญอันเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศเช่นกัน ดังนั้น การแสดงออกหรือการพูดความแสดงความคิดเห็นใดๆ ล้วนถือเป็นสิทธิ์โดยชอบธรรมของแต่ละบุคคล
และถึงแม้ว่าเสรีภาพในการแสดงออก จะถูกรับรองไว้ในกฎหมายอันศักดิ์สิทธิ์ก็จริง แต่ก็พ่วงมาด้วยข้อจำกัดที่บัญญัติไว้ เพื่อไม่ให้กระทบต่อความมั่นคงของ "รัฐ"
หรือนี่จะเป็นสาเหตุที่เราได้เห็นกันอยู่บ่อยๆ ในช่วงต้นเดือนมานี้ว่า มีการตั้งข้อหาดำเนินคดีกับบุคคลที่ออกมาแสดงความคิดเห็น และข้อเสนอแนะต่อรัฐ ซึ่งเป็นสิทธิอันชอบธรรมภายใต้รัฐธรรมนูญ จึงเกิดเป็นข้อสงสัยขึ้นมาว่า สิทธิ เสรีภาพของประชาชนกำลังถูกรัฐฯ ละเมิดและคุกคามอยู่หรือไม่
อย่างไรก็ตาม กฎหมายหรือมาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ เมื่อนำมาใช้ในทางปฏิบัติก็คงเป็นเพียงมาตรฐานหนึ่งเท่านั้น เพราะท้ายที่สุดแล้ว หากรัฐไทยยังเลือกที่จะจำกัดเสรีภาพในการแสดงออก หรือเสรีภาพในการพูดของประชาชน โดยใช้คำว่า "เพื่อความมั่นคงของรัฐ" มาเป็นข้ออ้างในการคุกคามประชาชน แล้วแบบนี้ไม่ได้หมายความว่ารัฐไทยกำลังละเมิดรัฐธรรมนูญอันเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศอยู่หรือ
เรื่อง : สุพัตรา ถาวงษ์กลาง
